کیپ کاناورال، فلوریدا – موشک ماه جدید ناسا در اولین پرواز خود با سه آدمک آزمایشی در روز چهارشنبه منفجر شد و ایالات متحده را برای اولین بار از زمان پایان برنامه آپولو 50 به بازگشت فضانوردان به سطح ماه نزدیک‌تر کرد. سالها پیش.
اگر همه چیز در طول سه هفته پرواز لرزاننده درست پیش برود، کپسول خدمه به مدار گسترده ای به دور ماه هدایت می شود و سپس در دسامبر با یک پرواز در اقیانوس آرام به زمین باز می گردد.
پس از سالها تأخیر و میلیاردها هزینه بیش از حد، موشک «سامانه پرتاب فضایی» به سمت آسمان رعد و برق زد، از مرکز فضایی کندی با نیروی رانش 8.8 میلیون پوندی (4 میلیون کیلوگرم) بلند شد و در عرض چند ثانیه به سرعت 100 مایل در ساعت (160 کیلومتر در ساعت) رسید. کپسول اوریون در بالای آن قرار داشت و کمتر از دو ساعت پس از پرواز، از مدار زمین به سمت ماه خارج شد.
بیل نلسون، مدیر ناسا، گفت: «بسیار غافلگیرکننده بود. ما برای کشف بهشت بیرون می رویم و این مرحله بعدی است.
این مهتاب تقریباً سه ماه از نشت سوخت آزاردهنده را دنبال می کند که باعث شد موشک بین آشیانه و بالشتک خود به سرعت پرتاب شود. این موشک که در پایان سپتامبر توسط طوفان ایان به داخل خانه بازگشته بود، در حالی که نیکول هفته گذشته با تندبادهایی بیش از 80 مایل در ساعت (130 کیلومتر در ساعت) را در نوردید، بیرون ایستاد. اگرچه وزش باد خساراتی به بار آورد، اما مدیران برای پرتاب چراغ سبز نشان دادند.
تخمین زده می شود که 15000 نفر محل پرتاب را مسدود کردند و هزاران نفر دیگر در سواحل و جاده ها در خارج از دروازه ها قرار گرفتند تا شاهد عاقبت مورد انتظار ناسا برای پروژه آپولو باشند، زمانی که 12 فضانورد در سال های 1969 و 1972 روی ماه قدم زدند. جمعیت نیز در خارج از مراکز ناسا تجمع کردند. در هوستون و هانتسویل، آلاباما، برای تماشای این منظره روی پرده های غول پیکر.
در حالی که موشک با یک دنباله عظیم از شعله های آتش به سمت فضا حرکت می کرد، با یک نیمه ماه که به شدت می درخشید و ساختمان ها می لرزیدند، موشک را همراهی کرد.
چارلی بلکول تامپسون، کارگردان پرتاب، با اشاره به تمام کسانی که پس از آپولو به دنیا آمده‌اند، گفت: «برای نسل آرتمیس، این برای شماست. او بعداً به تیم خود گفت: “شما جایگاه خود را در تاریخ به دست آورده اید.”
این پرتاب آغاز برنامه اکتشاف ماه آرتمیس ناسا بود که به نام خواهر دوقلوی اساطیری آپولو نامگذاری شد. آژانس فضایی قصد دارد در پرواز بعدی، در سال 2024، چهار فضانورد را به دور ماه بفرستد و در اوایل سال 2025 انسان ها را در آنجا فرود آورد.
SLS 322 فوتی (98 متری) قدرتمندترین موشکی است که تا به حال توسط ناسا ساخته شده است، با نیروی رانش بیشتر از شاتل فضایی یا زحل V قدرتمند که انسان را به ماه می برد. مجموعه‌ای از نشت‌های سوخت هیدروژنی تلاش‌های پرتاب تابستانی و همچنین آزمایش‌های شمارش معکوس را با مشکل مواجه کرد. یک نشت تازه در یک مکان جدید در طول سوخت رسانی سه شنبه شب فوران کرد، اما یک تیم اورژانس موفق شد دریچه معیوب روی لنت را سفت کند. سپس یک ایستگاه راداری نیروی فضایی ایالات متحده از کار افتاد و در نتیجه یک تقلا دیگر، این بار برای جایگزینی یک سوئیچ اترنت رخ داد.
موشک، زنده است. داره میخچه داره صداهای هواگیری میده این بسیار ترسناک است. «قلبم داشت می‌تپید. اعصابم داشت میرفت اما بله، امروز حاضر شدیم.»
شکارچی باید تا روز دوشنبه به ماه برسد که بیش از 230000 مایل (370000 کیلومتر) از زمین فاصله دارد. این کپسول پس از رسیدن به 80 مایلی (130 کیلومتری) از ماه، وارد مداری دورتر خواهد شد که حدود 40000 مایل (64000 کیلومتر) فراتر امتداد دارد.
این پرواز آزمایشی 4.1 میلیارد دلاری قرار است 25 روز طول بکشد، تقریباً مشابه زمانی که خدمه پرواز خواهند کرد. آژانس فضایی قصد دارد فضاپیما را به حد خود برساند و قبل از اینکه فضانوردان وارد آن شوند، هرگونه مشکلی را کشف کند.
نلسون هشدار داد که “چیزها اشتباه خواهند شد” در این دمو. چند مشکل جزئی در حال حاضر در پرواز ظاهر شده است، اگرچه نشانه های اولیه حاکی از عملکرد خوب بوسترها و موتورها بود.
مایک سارافین، مدیر ماموریت، به خبرنگاران گفت: «مطمئناً آرامشی وجود دارد که در حال انجام هستیم. اما او افزود: “من شخصاً تا زمانی که به سلامت به سقوط و بهبودی نرسیم، استراحت خوبی نخواهم داشت.”
قرار بود این موشک تا سال 2017 عملیات خشکی خود را انجام دهد. ناسا تخمین می زند که ناسا تا سال 2025، 93 میلیارد دلار برای این پروژه هزینه کرده است.
در نهایت، ناسا امیدوار است تا اواخر دهه 2030 یا اوایل دهه 2040 پایگاهی در ماه ایجاد کند و فضانوردان را به مریخ بفرستد.
اما هنوز بسیاری از موانع باید برطرف شوند. کپسول اوریون فضانوردان را فقط به مدار ماه می برد نه سطح.
ناسا اسپیس ایکس ایلان ماسک را برای توسعه استارشیپ استخدام کرده است که پاسخ قرن بیست و یکمی به فرودگر ماه آپولو است. استارشیپ، حداقل در اولین سفر در سال 2025، فضانوردان را بین شکارچی و سطح ماه به عقب و جلو خواهد برد. برنامه این است که استارشیپ و در نهایت فرودگرهای دیگر شرکت‌ها در مداری به دور ماه مستقر شوند و هر زمان که خدمه جدید اوریون وارد زمین شوند، آماده استفاده هستند. .
الکس رولند، مورخ دانشگاه دوک، با تکرار استدلالی که در دهه 1960 مطرح شد، ارزش پروازهای فضایی انسان را زیر سوال می برد و می گوید ربات ها و فضاپیماهای کنترل از راه دور می توانند کار را ارزان تر، کارآمدتر و ایمن تر انجام دهند.
او گفت: «در تمام این سالها، هیچ مدرکی برای توجیه سرمایه‌گذاری ما در پروازهای فضایی انسانی – به جز اعتباری که در این مصرف آشکار وجود دارد، به دست نیامده است.»
ناسا منتظر است تا این پرواز آزمایشی به پایان برسد تا فضانوردانی را که در پرواز بعدی خواهند بود و کسانی که از نیل آرمسترانگ و باز آلدرین آپولو 11 پیروی خواهند کرد را معرفی کند.
بسیاری از ناسا متشکل از 42 فضانورد فعال و 10 کارآموز، حتی زمانی که جین سرنان و هریسون اشمیت، ماه‌نوردان آپولو 17، دوره را پایان دادند، 50 سال پیش در ماه آینده به دنیا نیامده بودند.
کریستینا کخ فضانورد روز سه شنبه گفت: ما با هیجان از لباس فضایی خود بیرون می پریم.
پس از یک ماموریت تقریباً یک ساله ایستگاه فضایی و پیاده‌روی فضایی تماماً زن، کوچ 43 ساله در فهرست کوتاه ناسا برای پرواز ماه قرار دارد. کایلا بارون، فضانورد 35 ساله نیز همینطور است، که سرانجام شاهد اولین پرتاب موشک خود بود، بدون احتساب موشک یک سال پیش.
بارون گفت: «نفسم بند آمد و داشتم اشک می ریختم. “چه دستاورد شگفت انگیزی برای این تیم.”
___
بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می‌شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.